Bu Aralar Ben...

type='html'>Gerek yorumlar, gerekse mail yolu ile hatırımı soran, beni merak eden tüm değerli okuyucularım;

Öncelikle ilginize çok teşekkür ederim. Aranmak, sorulmak çok güzel, gerçekten tarif edilemez bir şey… Beni çok mutlu ettiğinizi, duygulandırdığınızı, gelen her mailin yüzümde kocaman bir gülümseme hatta gözlerimde yaşlar oluşmasına neden olduğunu bilin lütfen. :)

Normalde böyle uzun aralar vermeden önce sizlere küçük bir bilgilendirme/ara yazısı yazardım ama 2011 ilk günlerinden beri öyle hareketli geçiyor ki, bu kez fırsatım olmadı. Affınızı rica ediyorum.
Gündelik hayatımız içinde çok kısa ama blog yazıyorsanız yıllar gibi gelen bu birkaç haftalık ara sürecini sizlere kısaca açıklamak isterim. :)

Bir değil iki neden var aslında;
İlki; bir süredir devam eden, yoğun bir tedavi süreci yaşıyor olmam. Şimdi çok şükür iyiyim. Sadece kendimi yormamam gerektiği için evde dinleniyorum.
Bu süreçte prensesler şeklinde bir anne bakımına tabi olduğum içinde :) mutfağa pek girmiyorum dolayısı ile bloguma da yeni bir tarif ekleyemiyorum.
İkincisi; bizim için bile çok ani gelişen, deyim yerinde ise sürpriz olan bir “yeni ev” süreci…
Oturduğumuz eve, özellikle manzarası nedeniyle aşkla bağlanmış olsak da uzun zamandır kendi evimizin hayallerini kuruyorduk eşimle.
Geçtiğimiz haftalarda bir tesadüf sonucu hayallerimizin evini bulduk ve yine tüm güzel tesadüflerin bir araya gelmesi sonucu sahibi olduk!
Şimdilerde; inşaatı devam ettiği için iki ay sonra taşınmayı planladığımız, yeni evimizi nasıl dekore ederiz heyecanı içindeyiz… Kendimi yormadan bunu yapabilmenin en güzel yolu ise; internetteki dekorasyon sitelerini dolaşmak ve dergi karıştırmak.
Yani bu aralar yemek bloglarını izlemeye ya da yemek kitaplarını karıştırmaya da ara vermiş durumdayım. :)

Kendimi toparlayıp, eski enerjime kavuşur kavuşmaz ve yeni ev ile ilgili telaşları da hafifletince, çok özlediğim mutfağıma ve dolayısı ile bloguma ve sizlere kavuşmayı planlıyorum inşallah.
İlginize, sevginize tekrar tekrar yürekten teşekkürlerimi sunuyorum, iyi ki varsınız.

Bu arada küçük bir not; 21 Şubat Pazartesi günü TRT1 de “Gülben” programında Sn. Gülben Ergen’in konuğu oldum. Müsait olamayan, çalışan okuyucularım için, daha sonra videosunu bloguma eklemeyi de planlıyorum.
Bilginize :)

Sevgilerimle…